[122] I've been put down

Jak się coś sypie, to wszystko leci. Takim optymistycznym akcentem będę podchodziła do egzaminu z farmakologii, więc żyć nie umierać. ;d Ale! Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, w końcu to do mnie dotarło i powoli wstaję z grząskiej ziemi, w której utknęłam. Ponadto bogato planuję wakacje i nie ma, że boli. Cuda się zdarzają; ze stanu prawie wskazującego na przyjęcie do szpitala, nagle w jeden dzień wszystko pękło i jestem zupełnie innym człowiekiem. Niespodziewanie wszystko jest możliwe i niezmiernie cieszę się, że tak jest. Pewne rzeczy potrafią nabrać naprawdę szybkiego zwrotu akcji. Swoją drogą to niesamowite jak bardzo stan psychiczny wpływa na nasze zdrowie, jeszcze nie zdążyłam zarejestrować walącego się świata, a ciało już odmawiało posłuszeństwa. Nie dość, że w trymiga oczywiście schudłam, to jeszcze obserwowałam symptomy, które wcześniej uznałabym za niemożliwe. Całe szczęście, że karma odbija się ze zdwojoną siłą. :-)

Nie mogę się zdecydować gdzie ewentualnie przesiedzieć wakacje; Stany, RPA, Australia czy Nowa Zelandia? Gdzie byście polecieli, gdybyście mieli wybór? Trochę jestem w kropce. Wiem, wiem. Problemy pierwszego świata. xd

Obyśmy dzisiaj wygrali ze Szwajcarami! <3

Wczoraj z samego rana przywitały mnie fejsbukowe wieści o Brexit'cie i wiedziałam, że musi być to udany dzień. Był. I to bardzo. :-)